Zoals iedere ochtend, maakte ik ook vandaag een flinke wandeling in de natuur. Het zijn mijn momenten van ‘stille tijd’, waarin ik connect met Christus in mij, mijn wezenlijke Zelf. Hier haal ik mijn inspiratie voor de hele dag vandaan, voor mijn werk, mijn blogs, mijn ideeën, enz.

Vanochtend kwam er tijdens de wandeling een gedachte / idee in mij op, hetgeen gepaard ging met zoveel liefde en vrede dat ik er nogal ondersteboven van was. Tegelijk riep het een reactie in mij op van “Heer, dit kan toch niet waar zijn?”. Waarop ik direct het antwoord kreeg “In het koninkrijk van God staat alles op zijn kop”.

Voordat ik die gedachte vertel, eerst even een intro.

“want U hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil bestaan zij en zijn zij geschapen.” (Openbaring 4:11)

Alles in deze hele wereld komt voort uit God. Volgens de klassieke christelijke theologie is de mens de boosdoener geweest, die door zijn ongehoorzaamheid aan God, het plan van God heeft gedwarsboomd, waardoor God met een reddingsplan moest komen. Deze theologie heeft zeker zijn mooie kanten, maar het geeft op één vraag geen antwoord. De vraag naar het waarom van het lijden. God wist wat er ging gebeuren. Het lam van God was immers al van voor de grondlegging der wereld geslacht. Had het nu echt niet anders gekund, met wat minder gruwelijke gevolgen?

Het antwoord op deze laatste vraag is bepalend voor wat ik vanochtend dacht. Het antwoord is NEE! Het kon niet anders. De mens had geen keus in het verhaal. Het is precies gegaan volgens het plan van God. Het geestelijke zaad moest eerst in de akker van ons fysieke lichaam worden gezaaid (‘sterven’) om tot leven en bloei (‘opstanding’) te kunnen komen. De mens moet eerst uit water (de natuurlijke geboorte) geboren worden, voordat hij tot wedergeboorte (de geestelijke geboorte) kan komen. Het natuurlijke komt nu eenmaal eerst en dan pas het geestelijke. Dit is de enige manier waarop God mensen naar zijn beeld en gelijkenis kan scheppen. Via de weg van dood en opstanding. Eerst de bediening des doods (het oude verbond), voordat de bediening van de Geest (het nieuwe verbond) zichtbaar kan worden. De mens heeft hier geen keus in gehad. De enige weg voor God om tot een mensheid te komen die onderling vanuit volkomen goddelijke Liefde zou gaan leven, loopt via de wet van zonde en dood. Vanuit dit perspectief gezien kan de mens niet verantwoordelijk worden gehouden voor alle ellende, narigheid, pijn en verdriet op aarde.

En dan kom ik nu bij mijn gedachte die ik vanochtend tijdens mijn wandeling kreeg. God was in gesprek met de mens. De mens voelde zich schuldig, omdat hij geleerd had dat hij het plan van God had gedwarsboomd. Hij dacht nu eenmaal in goed en kwaad en zag God als goed en zichzelf als kwaad. De mens probeerde het goed te maken met God door de dood van Jezus als een betaling voor de schuld vanwege zijn zonden te zien. Dit bracht de mens echter nog meer in de problemen. Hij begon zich nu ook schuldig te voelen voor de dood van Jezus. En hoewel de gedachte van vergeving door de dood van Jezus wat verlichting bracht, heeft het niet geleid tot het openbaar worden van de Zonen van God, waar de schepping nog steeds met reikhalzend verlangen op wacht.

Het oude systeem van wet, zonde, schuld, straf, oordeel, vergeving door een offer, blijkt niet te werken. De noodzakelijke wet van zonde en dood is hardnekkiger dan we dachten. Toen vroeg de mens aan God: “Heer, hoe kan het ooit nog goed komen met ons mensen?”. En God antwoordde het volgende:

“Mijn lieve zoon, mijn lieve dochter. Ik ben nooit boos op jou geweest. Ik heb jou nooit verantwoordelijk gehouden voor de ellende die op aarde is ontstaan. Jij hebt je dat zelf op je hals gehaald door mij als goed en jezelf als kwaad te gaan zien. Mijn liefde voor jou is eeuwig, mijn onvoorwaardelijke liefde kent geen begin en geen eind. Jouw liefde is mij meer waard dan welk offer dan ook. Ik schep dan ook geen enkel behagen in offers. Mijn lieve kind, er was geen andere weg mogelijk om mijn plan met de mens tot voltooiing te brengen. Ik neem daarom de schuld van alle ellende, pijn en verdriet, waar jij doorheen moest gaan, volledig op mij. Ik had er zelfs al voor betaald, nog voordat jij er was. Ik wil jou om vergeving vragen. En geloof me, als jij mij vergeving schenkt, dan zal je vrijkomen van de wet van zonde en dood. Dan zal je als Zoon en Dochter van God openbaar gaan worden en kan Ik mijn plan met de schepping gaan voltooien. Ik nodig je uit voor de goddelijke dans en laten we als elkaars gelijken het Leven en de Liefde vieren tot in eeuwigheid.”