Peter Overduin

Mijn naam is Peter Overduin. Ik kom uit een christelijk nest met nogal wat dominees in de familie. Op jonge leeftijd wist ik al dat ik net als mijn opa, twee van mijn overgrootvaders en een betovergrootvader ooit dominee zou willen worden.
Het liep allemaal iets anders …

Na de basisschool, MAVO en de MTS ging ik werken in de Elektrotechniek. Ik trouwde al op vrij jonge leeftijd en na zeven jaar hadden we drie kinderen. Huisje, boompje, beestje …

Na twaalf jaar in het bedrijfsleven gewerkt te hebben, kwam mijn verlangen om dominee te worden weer boven. Ik besloot om voor een interkerkelijke organisatie te gaan werken en om daarnaast in deeltijd HBO Godsdienst Pastoraal Werk (Theologie) te gaan studeren. Zo gezegd, zo gedaan. In deze periode (2001-2012) heb ik vooral missionair en diaconaal werk gedaan.

Inmiddels waren we als gezin vanuit een traditionele kerk, via een evangelische gemeente in een pinkstergemeente terecht gekomen. Dat bracht mijn droom om ‘dominee’ te worden dichterbij. Binnen de traditionele kerken is een universitaire opleiding vereist om dominee te worden. Binnen de evangelische setting is een HBO-opleiding op de meeste plekken meer dan voldoende.
Het liep echter opnieuw iets anders …

Als gevolg van allerlei theologische vragen die ik had en een grote dosis teleurstelling en verdriet raakte ik in 2013 mijn geloof volledig kwijt. Als God zou bestaan, dan zou hij volmaakte en onvoorwaardelijke liefde moeten zijn, maar dit kon ik niet langer meer rijmen met de christelijke dogma’s en de manier waarop christenen met elkaar omgaan. Dit duurde tot begin 2020. In deze tussenperiode, waarin ik het christelijke geloof achter mij had gelaten, ben ik volledig vrij gekomen van een angststoornis waar ik ruim 25 jaar mee te kampen heb gehad.  Ik begon een diepe rust en vrede te ervaren. Er vond genezing plaats van teleurstelling en verdriet uit het verleden. Ik begon eindelijk echt te leven. We  genoten van elkaar, kregen ons eerste kleinkind en we voelden ons gezegend. En dat allemaal zonder kerk, christelijk geloof, Bijbel en gebed. Daar hielden we ons niet meer mee bezig. Het leven zonder het christelijke geloof beviel ons prima.
Toch liep het weer anders … 

Ondanks dat ik er niet naar op zoek was, kreeg ik door een bijzondere geestelijke ervaring in januari 2020 mijn geloof, roepingsbesef en passie voor het koninkrijk van God volledig terug. Het was alsof ik drie weken lang met mijn hoofd in de hemel liep. Ik begon Gods volmaakte en onvoorwaardelijke liefde dieper en sterker te ervaren dan voorheen. Ik kreeg tijdens deze periode antwoorden op de (theologische) vragen die ik had. Ik zag al de puzzelstukjes van mijn (geloofs)leven op zijn plek vallen en begon duidelijker dan ooit tevoren de apostolische roeping die God op mijn leven heeft gelegd te zien.  

Inmiddels heb ik Abraham gezien en heb ik een flinke dosis levenservaring en mensenkennis opgedaan, die in onze coachingspraktijk goed van pas komen. Ik geniet van de omgang met mensen en doe niets liever dan hen ondersteunen bij het ontdekken en verwezenlijken van hun ware passie. Ik focus mij daarbij op groei in geestelijke bewustwording van onze Christus-identiteit met als doel dat mensen openbaar zullen worden als zonen en dochters van God die in hun bestemming gaan wandelen.

Daarnaast ben ik de noodzaak gaan inzien van een nieuwe Reformatie binnen de christelijke kerk in Nederland. We zullen als kerk weer terug moeten keren naar de verkondiging van de jonge wijn in nieuwe zakken. Het evangelie van het koninkrijk zonder vermenging met de boodschap van het oude verbond. 

En last but not least, bied ik mijzelf aan als spreker voor samenkomsten van kerken en gemeenten. Ben ik toch nog een beetje ‘dominee’. 😇 Klik hier voor meer info.