De gelijkenis van de Verloren Zoon/Dochter vanuit een vernieuwend perspectief.

Zolang we ons leven ‘buiten’ leven en proberen onze buitenwereld vanuit ons denken vorm te geven zoals we graag zouden willen, is ons bewustzijn verduisterd en zal het leven vol moeite en verdriet zijn. We denken letterlijk en figuurlijk grip (controle) op onze toekomst te hebben, maar het glipt als water tussen onze vingers door. Niets is bestendig en datgene wat we echt willen, lukt maar niet.

Totdat er een moment komt dat we vastlopen en we ‘buiten’ (in ons denken) geen uitweg meer zien. We komen op het punt dat we in gaan zien dat het leven thuis bij de ‘Vader’ veel beter is. We keren vanuit ons brein terug naar ons hart. Er begint Licht te stralen in ons bewustzijn. We worden ons steeds meer bewust wie we zelf zijn en wat we ten diepste willen, wat onze droom is. Zodra het Licht doorbreekt in ons bewustzijn, begint het water vanuit ons binnenste te stromen en dat water bevloeit onze hele buitenwereld. Dingen gaan lopen op de manier zoals we diep van binnen altijd verlangt, gewild en verwacht hebben.

Door de controle los te laten, door uit ons hoofd te komen, en ons bewust te worden welke oneindige bron van creativiteit er in ons ’thuis’ (ons hart) bevindt, beginnen onze dromen werkelijkheid te worden. We moeten alleen over dat punt heen, dat we terugkeren naar ons ’thuis’. We kunnen ons daarbij van alles in ons hoofd halen. Dingen die we allemaal denken nodig te hebben, voordat we ’thuis’ welkom zijn. Niets is minder waar, je diepste ware Zelf stond altijd al met open armen op je te wachten en verwacht helemaal niets van jou.

Zodra je als ‘verloren zoon/dochter’ thuiskomt, verdwijnt het verleden uit je bewustzijn en vangt er een nieuw leven aan. Daarom wordt er allereerst feest gevierd. Feest om het nieuwe leven te vieren. Een leven van vreugde, liefde en ontspanning en een leven met perspectief.

Wanneer zet jij de stap van Brein naar Bewustzijn?