Veroordeling en projectie

0 Comments

Onze binnenwereld vormt onze buitenwereld. Datgene wat wij in anderen veroordelen, kunnen we alleen waarnemen bij de ander als het bewust of onbewust deel uit maakt van onze eigen binnenwereld.

De ander fungeert als een spiegel van onze ziel. Als we ons dit eens bewust zouden zijn, dan zouden we direct stoppen met het in het openbaar veroordelen van anderen. Met je veroordeling richting anderen, toon je namelijk iets van je diepste binnenste, hetgeen je jezelf misschien niet eens bewust bent.

Daarom zijt gij, o mens, wie gij ook zijt, niet te verontschuldigen, wanneer gij oordeelt. Want waarin gij een ander oordeelt, veroordeelt gij uzelf; want gij, die oordeelt, bedrijft dezelfde dingen.” (Romeinen 2:1)

Zodra ons bewustzijn door de wedergeboorte gereinigd is van dode werken en we Christus ten volle bewust zijn geworden, kennen we niemand meer naar het vlees (2 Korintiërs 5:16). Dat wil zeggen dat we de ander niet meer veroordelen om zijn doen en laten, maar dat we de ander per definitie tegemoet treden vanuit radicale genade, volledige inclusiviteit en onvoorwaardelijke Liefde.

Betekent dit dan ook dat we pijn, verdriet en andere vormen van nood en ellende niet meer waarnemen? Nee, de incarnatie van Christus heeft juist tot doel dat God kan medelijden met de nood onder mensen, maar dit is per definitie vrij van ieder oordeel. God heeft namelijk niet van de boom van kennis van goed en kwaad gegeten. Dat doen wij als mens.

Zolang we nog veroordeling richting de ander koesteren, wandelen we zelf nog naar het vlees en zijn we nog niet wedergeboren. Dat wil niet zeggen dat we Gods goedheid, liefde en genade niet kunnen ervaren, maar wel dat het ‘in Christus zijn’ nog geen constante staat van ons bewustzijn is geworden.

Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest. Want de wet van de Geest des levens heeft u in Christus Jezus vrijgemaakt, van de wet der zonde en des doods.“(Romeinen 8:1,2)

Als we vrijgemaakt zijn van de wet van zonde en dood, dan is er voor ons geen veroordeling meer, hetgeen resulteert in het feit dat we ook anderen niet meer (kunnen) veroordelen. Dit is een geestelijke wet van meden en perzen.

Is het jouw verlangen om oordeel-vrij te leven, maar vind je dat in de praktijk van alle dag lastig? Neem dan gerust contact met mij op.

PS Delen van dit bericht via social media wordt gewaardeerd.

Categories:

1 thought on “Veroordeling en projectie”

  1. Bas Geerts schreef:

    Goed verhaal

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *